Hanneke was vier jaar oud toen de oorlog uitbrak en dook in 1942 onder in het Brabantse Eerde. Ze werd van Den Haag naar Brabant gebracht door Tante Zus, de Haagse schilderes en verzetsheldin Ru Paré, die met haar netwerk van onderduikadressen 52 kinderen heeft gered. Uiteindelijk kwam Hanneke terecht bij de lieve tante Joske en oom Jan.

Hanneke dacht in 1942 dat ze ‘uit logeren’ ging met Tante Zus en vroeg tijdens de treinreis naar Ter Apel: “Tante Zus, ik zit hier nu wel in de trein, maar op dit jasje zit geen ster. Dat moet toch? Dat is toch verplicht?” Hanneke zag de gezichten van de andere mensen in de coupé verbleken.

Haar herinneringen zijn door André van der Linden opgeschreven in het boek Hannekelief, waarin haar verhaal in verhaalvorm wordt gepresenteerd. Het boek biedt een goed inzicht in de betekenis van onderduiken, met veel zwart-witfoto's (zowel persoonlijke als nieuwsfoto's), fragmenten uit brieven en (persoonlijke) documenten.

Hanneke Gelderblom zal vertellen over haar ervaringen, en er is gelegenheid om in gesprek te gaan.

De volwassen Hanneke Gelderblom-Lankhout was politiek actief en was gemeenteraadslid in Den Haag (1970-1974, 1978-1986). In 1986 werd zij verkozen tot lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal (1986-1999). (Bron: Wikipedia)

Henrica Maria Paré (Druten, 14 juli 1896 - Den Haag, 25 februari 1972) was een Nederlandse verzetsstrijder en kunstschilder. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft zij tweeënvijftig joodse kinderen gered. Haar verzetsnaam voor hen was Tante Zus. Als kunstenaar werkte zij onder de naam Ru Paré. (Bron: Wikipedia)
Haar indrukwekkende leven is beschreven in de biografie (Wim Willems) Verzetsheldin met schilderkist : het leven van Ru Paré